یورگ سن سیز آغلایار

اون بچه ! ترسیده بود مچاله شده بود تو خودش و با همه وجودش اشک می ریخت و به خدا التماس میکرد با هر صدای ورق زدن کاغذها بیشتر مچاله میشد تب کرده بود از ترس .

کاش اونقدر قدرت داشتم که بغلت کنم و نزارم کسی اذیت ات کنه.

کاش خدا جای من بغلت کنه اونقد محکم که دیگه از هیچی نترسی.

یورگ سن سیز آغلایار...

یا می شکند یا می شکاند یا فرو می ریزد یا فرو می نشاند چاره ای حز سکوت هم مانده آیا؟ یورگ سن سیز آغلایار...

به اصرار رفتم بغلش چون مریض بود و نمیخواست بیشتر از این مریض ام کنه اما بعدش جوری بغلم کرد که همه اندوه این چند روزه رو فراموش کنم. یورگ سن سیز آغلایار...

یک روز دیگر هم گذشت بدون تو! یورگ سن سیز آغلایار...

تو راه برگشت بودیم شب و بارون بود یه داروخونه شبانه روزی پیدا کردیم رفت باند بخره گچ پام اذیت ام میکرد برگشت با دو تا باند و بهار نارنج کنارش .

یورگ سن سیز آغلایار...